Niebieski jak niebo.

Miałam się trzymać z daleka od komputera - ale on ciągle na mojej drodze!Nie umiem go wyminąć! A przy tym już mi nie tak bardzo zielono, jak w ostatnim poście.Niebiesko się zrobiło.Bardzo blado niebiesko.Myślę, że dojdą jeszcze pasma bieli i różu.To sweter dla mojej siostry z Krakowa. Do pach jest taki wzór, jak na załączonym obrazku.Później będzie ażur poprzecinany paseczkami.Pomysł jest z SABRINY. Zeskanuję i pokażę może przy następnym poście.

Jeszcze słówko o zielonej bluzeczce. Miałam tak mało włóczki, że nie byłam pewna, czy wystarczy. No i ulga - wystarczyła. Zostało tyle nici, co na jednorazowe nawleczenie igły. Jeszcze raz przekonałam się, że nie lubię robić tak "na styk".
Teraz się spieszę z tym niebieskim, bo krakowianka niemal pod drzwiami stoi.  Mam tu słówko do anonimowej (chyba jednak nie do końca) Wandy - to ten sweter polecałam Twojej uwadze.
========================
Kupiłam sobie kapelusz. Jest na zdjęciu. Pokażę się w nim, jak będę miała dobrego fotografa. To jest po prostu koniec świata - ja ten kapelusz kupiłam dla siebie, a teraz mam jakieś błyski, może nie powinnam i w ogóle... Mam uczulenie na słońce. Wystarczy tyle co przez okno, a ja juz jak indycze jajo. Ale właściwie lato się kończy, a nie wiadomo, czy wiosny dożyję, więc po co ten kapelusz? Można w słońce chodzić pod parasolem. Jadnakże nie znoszę parasoli.Nawet w deszcz.
==================================
Basiu (barbaratoja)- nasi mężowie jacyś dziwnie podobni....
Aniu, Janeczko - bardzo bym chciała, aby było wedle waszych słów, moje klientki też wybredne, jeszcze nie wiedzą, ze to dla nich....
agajew i Truskaveczko -dzięki za podpowiedzi.Zwrócę na to uwagę. Już w tym poście pilnowałam, by się przy zdjęciu wysokaśna krecha nie zrobiła. I będę sprawdzać, co z tego wyszło.
Tatiana-dziękuję za wszystkie ciepłe słowa.
Ewo - właśnie do robótek mam największą cierpliwość.Nawet się nie denerwuję, gdy musze pruć. Choć ostatnio to i w innych sprawach żaden ze mnie wulkan.
u Ajolka - dziś pisanym się u mnie nie pożywisz. Ale poniżej historia jakby specjalnie dla Ciebie.
====================
 Robiłam dziś sernik na zimno.Zawsze robię z kilku warstw, najczęściej czterech. Kilka lat temu kupiłam nową tortownicę, ładną, teflonową, z bajerami.Dużą tortownicę. Do dziś jest nowa... Wylałam na blachę warstwę białą i kakaową. I do lodówki. Przy lodówce musiałam oswobodzić jedną rękę do otwarcia drzwiczek..I zaraz drzwiczki zamknęłam.Jedną ręką wydusiłam denko z tortownicy i całość bez blachy znalazła się na podłodze... Znienawidziłam tę tortownicę. Dziś po raz drugi jej użyłam. Uważając niesłychanie. Sernik jest w lodówce.